Sunday, December 12, 2010

eric part II

napatunayan ko ulit ngayon na ang oras at panahon na ginugugol sa isang mabuti at masayang paraan... ay mabilis lumipas... at bigla na lang natin mamamalayan na sa sobrang bilis eh hindi tayo makasabay kundiman eh hindi natin napapansin ang signal na: SENSYA NA, YOU'RE TIME IS UP.

limang taon.  

matagal ang limang taon kung tutuusin.  pero parang isang iglap lang, isang kurap lang ng mata at sobrang iba na ang magiging hinaharap. at sobrang iba na rin ang sitwasyon ang nasa harap ng mga mata.

ang pinakamasakit na parte nito eh alam mong biktima ka ng sarli mong tagumpay.  napakaganda ng takbo, mahusay ang lahat ng tao.  pero dahil may ego, dahil may yabang at pride na matatapakan, kailangang may masakripisyo.  hindi na bale na maganda ang ipinakita mo.  hindi na baleng napakalaki ng kontribusyon mo.  hindi ka kailangan sa kasalukuyang pagkakataon. paalam.  walang personalan. trabaho lang.


ang hirap unawain.  pero masasabi mo na lang sa sarili mo na minsan kamoteng mag-joke ang buhay.  parang si murphy lang yan.  wala ka ring kasiguraduhan minsan at kailangan eh malakas lang talaga ang puso at isipan mo para harapin ang katotohanan. kahit kailan naman eh hindi naging madali ang buhay.  kaya nga sobrang ganda nito diba.


wala akong masabi kundi maraming salamat.  sa loob ng limang taon eh hindi namin naramdaman na malayo ka sa amin.  mahirap din oo, aminado ako, dahil hindi mo naman ginusto na maging mahina kami.  kailangang makita mong masaktan kami paminsan-minsan para mas maging matatag kami, at tingan mo nga naman ngayon.  lahat ng ito eh produkto ng masigasig mong pag-gabay at pagtitiwala sa amin.  wala talaga akong masabi kundi maraming salamat (maraming salamat talaga, wala kasi ako masabi, bwiset!)


sa kahulihan, hindi naman dito nagtatapos ang lahat. kumabaga ito pa lang ang simula ng kung anumang bagong ibibigay sa atin ni Boss.  so either way hindi rin natin kailangan malungkot.  magpasalamt na lang tayo at meron pa rin Siyang mga bagong plano para sa atin.


at dahil dyan, hindi naman pa katapusan ng mundo. tuloy ang ikot nito at tuloy pa rin ang takbo ng mga relo.

KAYA PARTY PARTY NA LANG TAYO!!!






No comments:

Post a Comment